Two week of doing nothing.

Nou ja niks doen is misschien een beetje overdreven. Laten we zeggen Minder doen, want stil zitten is onmogelijk voor mij of ik nu kan lopen of niet!
Lopen of niet? Ja dames en heren, mijn naam is Didi en ik weet niet hoe ik het doe, maar er gebeurt altijd wel iets! Ik doe het niet met opzet,het gebeurt gewoon.
Zo was ik heerlijk aan het surfen, de golven waren ongelofelijk mooi. Je kijkt naar de golven en je weet dat je de komende uren je alleen wilt focussen op deze golven en in het ontwikkelen van nieuwe surftrucks! Natuurlijk moet ook de omgeving gespot worden ( met bedoeling mijn mede mannelijke surfgenoten), maar dat was niet de hoofdzaak van vandaag. Het water was net hoog en het getij veranderde. Je zag dat de rotsen, die op het strand liggen, weer zichtbaar werden.
Daar kwam een mooie golf aan. Na een mooie rit op de golf besloot ik een keer van mijn boardje af te springen, niet wetende dat er een rots onder mij was met gevolg dat het minder diep is dan je verwacht. Daar gaat je enkel dan dubbel. Meteen was er een dikke bal op mijn enkel en lag ik daar langs de waterlijn. Gelukkig kwam er een andere surfer, die alles zag gebeuren, mij helpen om mijn spullen in de auto te zetten. Mijn enkel deed inmiddels heel erg zeer en het had inmiddels een hele voetbal ontwikkelt. Ik in de stress, natuurlijk moet je dan even je moeder aan de andere kant van de wereld bellen.
Mam, Sorry nog daarvoor, maar je blijft mijn lieve moeders en als er wat is val je altijd terug op je lieve mamsie. Na wat geruststellende worden en een uur rijden kwam ik thuis aan. Al snel werd er besloten toch maar naar het ziekenhuis te gaan.
Jeetje was bizar wat was. Voor elk papiertje moest je tekenen, zeshonderd keer moest je jou naam en geboortedatum zeggen. Jep dan denk je weer ‘we zijn Amerika, stel je voor dat ze aangeklaagd worden’.
Eenmaal uit het ziekenhuis liep ik op krukken en hadden zijn mijn mooie voet in een pijnlijke brace gepropt. Twee weken rust was het advies, Yeah right. “mijn naam is Didi en stil zitten, of niks doen, Ik weet niet wat dat is en hoe dat moet’.

Dag nummer twee liep ik al minder met krukken, wat Cindy en marc niet zo leuk vonden. Ik maar zeggen ‘ik ben een die hard’! aangezien ik gewoon moest werken , America he, heb ik een hoop films gezien. Jongens de film UP en monster inc zijn heel leuk!!! Natuurlijk moest ik ook wat in mijn vrije tijd doen en aangezien mijn lieve vriendin in zweden zat moest ik mijzelf vermaken, dan maar werken aan mijn kleur. Of te wel strand, strand, strand! Aangezien ik bijna vergeten was hoe ik mijn eigen taal moet spreken en veel tijd had was ik veel op skype te vinden!!

Na anderhalve week rustig aan te hebben gedaan was het weer tijd voor surfen surfen!!!!!! Totdat je een telefoontje krijgt met het bericht dat je Opa is overleden.
Natuurlijk kan ik dan niet hier feest blijven vieren en moet ik er zijn voor mijn familie, met gevolg dat ik nu heerlijk op de luchthaven zit te wachten op mijn vliegtuig terug naar Nederland.

See you later!!